Biały
obrus
Wigilijny
wieczór błyskający
Pusta
ulica i tylko gwiazda betlejemska świeci
Kolęda
prosi, aby ją zanucić
Krasnoludek,
który mieszkał w czerwonym wielkim bucie
Świat
nowo narodzony
We
mnie kryształ wody strumieniem duszę omył
Święta
noc niech trwa, trwa, trwa
Lśniący
bielą obrus a pod nim siano
Rozśpiewała
się poetycka brać
Gdyby
gwiazdka spadła serce się wniesie
Powyższy wiersz napisaliśmy wspólnie w czasie spotkania wigilijnego.